GALEGO 1º da ESO (aulagalegasn@gmail.com)

CLASES DE PALABRAS. SUBSTANTIVO:  XÉNERO E NÚMERO

  Analizamos os resultados das enquisas da árbore filolóxica da clase intentamos dar resposta ás dúas preguntas que nos faciamos. 1ª Cal é a razón de que o galego dende a época das nosas avoas/os a hoxe tivese un descenso tan considerable no número de falantes?                                         2ª Que podemos facer para frear esa situación herdada e inxusta?   Situacións que influíron no uso do galego desde o tempo das bisavoas e bisavós ata hoxe: 1900: O galego, LINGUA MILENARIA cumpre 1000 anos de uso. 1920- O GALEGUISMO: Reclamaba o galego como lingua oficial o que permitiría a súa introdución na administración e nas escolas. 1936- 1976- O FRANQUISMO: Declara oficial exclusivamente o castelán.  Nos 40 anos da Ditadura na escola, medios de comunicación e na administración só se pode usar o castelán. A represión, a acción dos medios de comunicación en castelán e...

O paxaro da morte é un dos moitos avisos ou agoiros que anuncia a morte das persoas, ben cantando ou ululando perto das casas dos que van morrer. Como é invisible a xente considera a unha multitude de aves seren o verdadeiro paxaro da morte: a pega  o corvo, a curuxa, o moucho, o voitre. Hai quen lle chama cabra do aire, porque os seus cantos semellan os meos da cabra, outros prefiren o nome de avelaiona, porque se laia estarrecedoramente. Contan que quen a escoita moitas veces xa na súa vida pode chegar a dicir: ?Dende a miña casa, cando a escoito pola noite, dependendo a dirección que vaian os cantos sei en que zona da aldea vai morrer alguén, e se na mesma noite canta en máis dunha dirección, e que vai haber varios defuntos. Polo normal os seus cánticos son vellos, pero tamén hai veces que os seus cánticos son dunha ave nova, polo que entón o que vai morrer vai ser unha persoa nova.? - Se avelaiona laia, prepara a mortalla! AVELAÍÑAS En Marín como en moitos outros lugare...

MORTE BRANCA, MORTE MOURA Hai que ser cego para non ver que en Galicia a morte ten características de auténtico deus. É unha divindade temida, pero tremendamente xusta, que fai a todos por igual, non ten dúas varas de medir. Ás veces a Morte duplícase en dúas irmás, unha branca e outra moura. A Morte avisa sempre da súa chegada, esa é a Morte Branca, que se presenta para dar o tempo que os homes precisan para axustar contas e despedírense. Logo virá a Morte Moura, esta xa vestida de negro, para levarse deste mundo aos avisados. Nunha ocasión a Morte Branca, e como excepción, disque tivo compaixón. Tratábase dun home novo, san, cos fillos sen criar aos que había que manter. Prometeulle volver e avisalo convenientemente. O home chegou a vello. Un día, entre o lusco e fusco, chegou a Morte, petou na porta e ordenoulle: - Vamos! - Como? Non quedaches en darme os avisos? - Xa chos din. - Non tal. - Caéronche o pelo e os dentes? - Caeron. - Perdiches a vista? - Perdín. - Haiche que berrar pa...

Non todo vai ser Hallowen, nós celebramos DEFUNTOS   Chega o día de Defuntos. En todas as partes comezamos a ver cabazas que representan caras aterradoras que nos invitan a celebrar o Halloween. Pero, atención!, non é americano todo o que o parece. Ata hai trinta anos por moitas aldeas de Galicia tallábanse cabazas por estas datas, e a día de hoxe cada vez hai máis lugares nos que se  está a recuperar esta tradición na forma da festa do Samaín. Hai aproximadamente 2600 anos chegaron a Galicia os pobos celtas. Ademais dos seus adiantos científicos e técnicos, como foi a metalurxia do ferro, tamén trouxeron a súa cultura e as súas crenzas. Os celtas eran politeístas, adoraban a moitos deuses: Dagda (deusa da bondade), Nuada (guerra), Bríxida (lume)... que representaban tanto as forzas da natureza como as condicións do espírito. De aí que as súas festas coincidan con determinadas datas relacionadas coas estacións e cos seus cambios. En concreto a festa do 1 de novembro era e...

CLASES DE PALABRAS AS FRASES E OS SEUS TIPOS