A NOSA LINGUA TEN NAI E TEN AVOA
Unha lingua precisa dunha terra para botar raíces e medrar. |
Podemos imaxinar o nacemento dunha lingua como unha semente dunha gran árbore, pero tamén imaxinar que a nosa lingua é como un
ser humano que nace do seo doutra lingua e mesmo pode ter unha avoíña. A lingua
galega é filla da lingua latina que trouxeron a esta terra os romanos. E o
Latín vén sendo fillo dunha lingua da prehistoria, tan antiga que cando estaba
viva, é dicir, cando se falaba non había aínda escritura. Esa lingua chamábase
Lingua Indoeuropea, a avoa do galego.
A DIVERSIDADE LINGÜÍSTICA FAINOS HUMANOS
Galicia
somos nós:
a
xente e maila fala.
Se
buscas a Galicia,
en ti
tes que atopala!
MANUEL MARÍA. Os soños na gaiola
Algúns homes -galegos tamén- andan a falaren
dun idioma universal, único para toda a nosa especie. Son os mesmos que buscan
a perfección baixando pola escada zoolóxica, deica sentiren envexa das formigas
e das abellas. Son os mesmos que perderon o anceio de chegaren a ser deuses, e
renegan das inquedanzas que produce a sabedoría. Son os mesmos que consideran o
mito da Torre de Babel como un castigo, e renegan da vida ascendente. Mais eu
dígolles que a variedade de idiomas, coa súa variedade de culturas, é o signo
distintivo da nosa especie, o que nos fai superiores aos animais. Velaí vai a
demostración: Un can de Turquía ouvea igual que un can de Dinamarca; un cabalo
das pampas arxentinas rincha igual que un cabalo de Bretaña. E sabedes por que?
Porque os pobres animais aínda están no idioma universal.
CASTELAO, Sempre en Galiza
Cuestións:
1- Por que cres que pode haber algúns homes
que poidan sentir envexa das formigas e das abellas?
2- E por que esas mesmas persoas consideran un
castigo o mito da Torre de Babel? Que sabes ti sobre este pasaxe da Biblia?
Quererías ti que existise un idioma universal ou conformaríaste con saber
idiomas? Por que?
3- Segundo Castelao, que caracteriza ao ser
humano fronte ás restantes especies animais?
Comentarios